NAMEHRİBAN

sif.zərf [ fars. na… və ər. mehriban] Mehriban olmayan, soyuq olan; sərt, şəfqətsiz.
Əzəl gün mehr edərdin ta könül oldu giriftarın; Dönüb, ey səngdil, daşə, əcəb namehriban oldun. S.Ə.Şirvani.
Rüstəm kişinin sözləri qiyabi olaraq Mayanın ürəyində Qoşatxana qarşı namehriban bir duyğu oyatmışdı. M.İbrahimov.

NAMDAR
NAMEHRİBANLIQ

Digər lüğətlərdə