1. XƏBƏRÇİ (xəbərçilik edən) [Qönçə Qəndaba:] Xəbərçinin biri, çəkil get! (B.Bayramov); AĞZIDAĞINIQ Heydər bəy: A kişi, bilmirəm hansı ağzıdağınıq naçalnikə məni nişan veribdir (M.F.Axundzadə); ÇUĞUL Gəzir könülləri söz yaza-yaza; Çuğul xəbər verir bunu knyaza (S.Vurğun); DONOSBAZ Qeyrətli donosbazlarımız işi bacararkən; Tənbəl, dəli şeytanları neylərdin, ilahi!? (M.Ə.Sabir); ADAMSATAN, ÇUĞULÇU.
2. xəbərçi bax müjdəçi
сущ. хабарчи (1. хабар гъидай, муштулух гудай кас; 2. хабарчивал ийидай, чугъулар ийидай, инсан маса гудай кас, чугъул)
Tam oxu »i. gossiper, tale-teller, tale-bearer; informer; (məktəb jarqonu) sneak; telltale (tell-tale) d.d. stag
Tam oxu »сущ. 1. сплетник, сплетница 2. доносчик, доносчица, стукач, стукачка; ябедник, ябедница
Tam oxu »is. 1. Xəbər gətirən, müjdəçi. Bu əsnada xəbərçi gəlir, qeyrətkeş arvad mətanəti-qəlb ilə ondan təvəqqe edir ki, heç bir şeyi gizlətməyib, ona dürüst
Tam oxu »