yalancı
1. is. Yalan danışan adam, yalan danışmağı özünə adət etmiş adam. Yalançının biridir. Yalançının sözünə inanma
Tam oxu »I сущ. 1. лжец, лгун, лгунья, врун, врунья, обманщик, обманщица. Yalançının evi yandı, heç kəs inanmadı раз солгал, навек лжецом стал, yalançının yadd
Tam oxu »I. i. liar; d.d. fibber II. s. 1. lying, untruthful, false, deceitful; ~ peyğəmbər lying prophet; ~ sözlər deceitful words; ~ dil lying tongue; 2
Tam oxu »1. сущ. тапархъан, ттаб рахадай кас, тапрукь; тапарчи (рах.); yalançı çıxmaq тапрукь акъатун, ттаб акъатун, лагьай (хиве кьур) гаф кьилиз акъуд тавун;
Tam oxu »YALANÇI Ucadır bayrağı yalançıların; Hökm edir hər yanda ikiüzlülük (M.Rahim); KAZİB (kl.əd.) Bir mömin idim vel gəzən, əvvəlləri kasıb; Avarə, fırıld
Tam oxu »is. menteur m ; ~ sözlər paroles f pl mensongères ; ~ demokratiya pseudodémocratie f
Tam oxu »