ÇARPAŞIQ


1. sif. Dolaşıq, dolanbac, qarışıq.
Qudurğan qasırğa, çarpaşıq yollar; Yolumda zülmət var, uçurumlar var. Ə.Cavad.
Bu çarpaşıq dalğalarda özün göstər mənə yol. S.Vurğun.

2. is. məc. Anlaşılmazlıq, dolaşıqlıq, keşməkeş.
Ah! Ölən məhəbbət! Ah! Ölən istək! Nədir həyatdakı bu çarpaşıqlar?! S.Vurğun.
Təbiətin məğrur xilqəti olan insan nə qədər də çarpaşıqlar, nə qədər də döyüşkən duyğular, nə qədər də tufanlı-boranlı hallar keçirir? S.Rəhimov.

ÇARPARA
ÇARPAYI

Digər lüğətlərdə

белово́й дензна́к засоле́ние карбу́нкул первоочерёдность сере́ться целеустремлённый бронхиа́льный ве́резгом выде́рживаться испа́чкаться ноздря́ физкульту́рно-оздорови́тельный chin-bandage irrubrical logo met. sportscaster tensiometry whooping crane ацидофилин провраться прогуливать ристалище теплокровные