f. 1. Sıçrantı halında, damcıdamcı tökmək, səpmək, sıçratmaq. Başına odekolon çiləmək. – Əsgərin gözü Kosanın qayırmış olduğu çalaya sataşdı.
Kosa sısqa arx ilə su gətirər, bu çalaya doldurar, buradan da bostanına çilər və ləzzət alardı. S.Rəhimov.
[Qız] hisli lampanın neftini bədəninə çiləyib özünü yandırdı. M.Hüseyn.
2. Az-az, seyrək-seyrək yağmaq, səpələmək (yağış haqqında). Hava çiləyir.
– Çiləyir narın-narın ilıq Bakı yağışı; Bizim qəşəng şəhərin birdir payızı, qışı. S.Rüstəm.
Artıq gecədən keçmişdi.
Arabir yağış çiləyirdi. S.Vəliyev.
3. məc. Səpələmək. Camaat çayın qırağına gələndə ay yavaş-yavaş özünü göstərdi.
Bulanıq suya nə qədər nur çilədisə, onu parıldada bilmədi. Ə.Vəliyev.