1. ƏSİL Əsil al, çirkin olsun; Bədəsil gözəl alma (Ata. sözü); ƏSİLLİ Xotkar qızı, şah nəsilli; Ağır elli, xan əsilli (“Koroğlu”); NƏCABƏTLİ [Leyli:] İbn-Salam, sən nəcabətlisən, uca ruhlusan... (Ə.Məmmədxanlı).
2. əsil bax xalis 1
3. əsil bax 1, orijinal; 2. həqiqi; 3. təbii 1
[ər.] сущ. эсил (1. асас, темел, бине; // мана, пун; 2. прил. эсил авай, эсиллу, асиллу, хъсан, къени (мес
Tam oxu »Əsil-nəsil deyirik. Sinonimlər birləşməsidir. “Soy-kök” deməkdir. Əsl sözü isə ərəb mənşəlidir. Üsul sözü ilə eyni kökə malikdir
Tam oxu »s. 1. (nəcib, nəcabətli) noble; (i.s.) of noble origin, (i.s.) of lofty lineage; ~ adam a noble man* / person; 2
Tam oxu »ƏSİL – YALANÇI Lakin yenə təkrar edirəm, məncə, əsil qəhrəmanlıq yara bağlamaqdadır, abad etməkdədir (H
Tam oxu »прил. родовитый, принадлежащий к знатному роду, благородного происхождения. Əsil adam человек благородного происхождения, аристократ
Tam oxu »is. [ər.] 1. Əsas, təməl, özül, bünövrə. Əsli çürükdür. // Mahiyyət, kök. İşin əsli budur. 2. sif. Əsilli, nəcabətli, əsil-nəcabət sahibi, nəcib
Tam oxu »