ÖLGÜNLÜK

is.
1. Ölgün şeyin halı.
2. məc. Fəaliyyətsizlik, durğunluq, həyat əsərinin olmadığı hal.
Şəhərin ölgünlüyünə baxmayaraq, yalnız bu zavod canlıdır. H.Nəzərli.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ÖLGÜNLÜK ölgünlük bax süstlük
  • ÖLGÜNLÜK keylik — süstlük — ölüvaylıq
  • ÖLGÜNLÜK zəiflik — arıqlıq — sısqalıq — cansızlıq
  • ÖLGÜNLÜK ətalət — kəsalət
ÖLGÜNLƏŞMƏK
ÖLKƏ

Digər lüğətlərdə