ÖVRƏT

is. [ ər. ] köhn.
1. Arvad, zövcə, həyat yoldaşı.
Sağ tərəfdən hacının övrəti əyləşib əlində dəsmal. Ə.Haqverdiyev.
[Hacı:] Bir övrət, bir qızım, iki cavan oğlum, özüm xoşbəxt! C.Cabbarlı.

2. Qadın (ümumiyyətlə).
Müsəlman övrətinin özgə kişiyə üzüaçıq görsənməyi xilafişərdir… C.Məmmədquluzadə.
Zalda çox adam var idi: övrət, uşaq, kişi… Ə.Haqverdiyev.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ÖVRƏT övrət bax arvad 1; qadın 1
ÖVRƏ
ÖVRƏTBAZ

Digər lüğətlərdə

Коза́ наседа́ние перезакрепле́ние тихове́йный хлопота́ть ш байда́рочница баклажа́новый белобрю́хий гру́зный кровь бросается в лицо омерзи́тельность опри́чник парабе́ллум спи́чечница лохша carpet-bedding cat and mouse chumpish distrain freeholder picquet speechful бездельный мячик