ÖVRƏT

is. [ ər. ] köhn.
1. Arvad, zövcə, həyat yoldaşı.
Sağ tərəfdən hacının övrəti əyləşib əlində dəsmal. Ə.Haqverdiyev.
[Hacı:] Bir övrət, bir qızım, iki cavan oğlum, özüm xoşbəxt! C.Cabbarlı.

2. Qadın (ümumiyyətlə).
Müsəlman övrətinin özgə kişiyə üzüaçıq görsənməyi xilafişərdir… C.Məmmədquluzadə.
Zalda çox adam var idi: övrət, uşaq, kişi… Ə.Haqverdiyev.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ÖVRƏT övrət bax arvad 1; qadın 1
ÖVRƏ
ÖVRƏTBAZ

Digər lüğətlərdə

го́рно-обогати́тельный отша́тывать подгры́зть предузнава́ться ре́ктор сребротка́ный химиотерапе́вт до по́лу мши́стый обита́тельница отстра́гивать перёд перепропи́сывать солелюби́вый сшить калика кибкара intercede Juliet cap saturated uncoined полегоньку размыть свежеиспечённый явнобрачные