ÜFUNƏTLİ

sif. Pis iy verən, pis qoxulu, üfunət yayan, pis iyli.
[Həsən] həyətdə paslı tənəkələr arası ilə keçib, üfunətli pilləkənə yanaşdı. Çəmənzəminli.
Tahirzadə tozlu, üfunətli yerlərdən keçərək daş döşəməli yoxuş küçə ilə dikləndi. Mir Cəlal.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ÜFUNƏTLİ iyrənc — mənfur — murdar
  • ÜFUNƏTLİ iyli — qoxulu

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • ÜFUNƏTLİ ÜFUNƏTLİ – ƏTİRLİ Bu üfunətli mühitdən qurtarmağınız qeyri-mümkündür (M.Talıbov); Məgər insanın yaxşı bir musiqi parçasını dinləmək, ətirli bir gülüst
ÜFUNƏTLƏNMƏK
ÜFÜQ

Digər lüğətlərdə

бессимпто́мно доскака́ться измождённый неимове́рно нумерова́ть облакообра́зно пи́скание пораспусти́ть прогова́риваться распры́скиваться канаре́ечник ливи́йцы порта́л продева́ние хиля́ть backpacker encumbered estate exquisitism indehiscent resistibility shirr вымолачивать жилистый сыч фельдфебель