ÜFUNƏTLİ

sif. Pis iy verən, pis qoxulu, üfunət yayan, pis iyli.
[Həsən] həyətdə paslı tənəkələr arası ilə keçib, üfunətli pilləkənə yanaşdı. Çəmənzəminli.
Tahirzadə tozlu, üfunətli yerlərdən keçərək daş döşəməli yoxuş küçə ilə dikləndi. Mir Cəlal.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ÜFUNƏTLİ iyrənc — mənfur — murdar
  • ÜFUNƏTLİ iyli — qoxulu

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • ÜFUNƏTLİ ÜFUNƏTLİ – ƏTİRLİ Bu üfunətli mühitdən qurtarmağınız qeyri-mümkündür (M.Talıbov); Məgər insanın yaxşı bir musiqi parçasını dinləmək, ətirli bir gülüst
ÜFUNƏTLƏNMƏK
ÜFÜQ

Digər lüğətlərdə

внеатмосфе́рный доукомплектова́ние золотоволо́сый лото́чек пито́мнический скупердя́йка уга́щиваться навинти́ть ортогене́з расшнурова́ться форпо́стный bident burletta coronule demolish farrowing groaningly nautical mile privileged quilt ringbone ski-course span-new spin unsullied