ÇÖKƏLMƏK

f. Çökək əmələ gəlmək, içəri batmaq.
[Sila] gülərkən ovurdları çökəlir, bu vaxt gözə çox şirin görünürdü. S.Vəliyev.
[Mərcanın] çökəlmiş ( f.sif. ) ovurdları dolub-boşalmağa, qırışmış dodaqları əsməyə başladı. B.Bayramov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ÇÖKƏLMƏK enmək — düşmək
  • ÇÖKƏLMƏK çuxurlanmaq — batıqlaşmaq — çalalaşmaq
ÇÖKƏLMƏ
ÇÖKMƏ

Digər lüğətlərdə