ÖRTÜKLÜ

sif. Örtüyü olan, bir şeylə örtülmüş.
Bunların qarşısında azca kənar; Yaşıl örtüklü bir böyük miz var. A.Səhhət.
Hər iki divar uzunu ağ parusin örtüklü stullar düzülmüşdü. M.Hüseyn.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ÖRTÜKLÜ pərdəli — duvaqlı
  • ÖRTÜKLÜ çiyinlilikli — bürüncəkli
ÖRTÜK
ÖRTÜLMƏ

Digər lüğətlərdə

земля́к напру́житься шокола́д быть под каблуко́м взмести́ ворча́ть га́достный карбонизи́ровать лежа́ть муссо́нный насле́дник непротивле́нец отхо́днический па́шенка покрести́ть прокуро́р сгла́зить ловля algarroba fosterage mutual Slavic valid горноспасатель засунуть