ÖYNƏ

I
(Beyləqan, Borçalı, Cəbrayıl, Göyçay, Hamamlı, Qazax, Şərur)
bax övnə . – İnəyimiz bir öynə sağılır (Qazax); – Qoyun gündə bir öynə sağına gələr (Şərur); – Süddü inəyi üç öynə sağallar (Hamamlı); – Mən gündə üç öynə çörəx’ yeyirəm (Cəbrayıl); – İnəx’ hər öynədə 10 litir süd verir (Beyləqan)
II
(Borçalı, Gədəbəy, Gəncə, Qazax, Lənkəran, Oğuz, Salyan, Tovuz, Ucar, Zərdab)
1. günorta yeməyi vaxtı. – Qalxoççılar hindi öyniyə çıxaceglər (Lənkəran); – Bir də öynə vaxtı gə (Ucar)
2. b a x vaxt (Tovuz). – Büyün öynəmizi belə keçirdix’ (Tovuz); – Qış öynəsi çox şaqqa olur (Tovuz)
ÖYLAD
ÖYNƏMAĞ

Digər lüğətlərdə