NACİNS

sif. [ fars. na… və ər. cins]
1. Cinsi təmiz olmayan, cinsi pozuq; cinssiz. Nacins qarpızın toxumu çox olar. ( Ata. sözü ).
2. Alçaq, nanəcib, rəzil.
[Qətibə:] Nacins qız öz sevgilisini öldürmək istəmədiyi üçün oğlu ölmüş ana kimi hönkürtmə vurub ağlamaqdadır. M.S.Ordubadi.

// Çox pis.
[Salman:] …Qızdırma çox nacins şeydir. H.Seyidbəyli.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • NACİNS NACİNS (əsli, zatı pis) [Şamxal:] Elələrinə nacins deyərlər bizlərdə, professor (Anar); BƏDCİNS Bədnəzər qonşudan, bədcins yoldaşdan; Qədir bilənlərin
  • NACİNS nanəcib
NACAQ
NACİNSLİK

Digər lüğətlərdə

антраце́н дружо́к лужича́нин микст оскорблённый откле́ивать промерза́емость ро́ббер аммиа́к моро́женщик муштро́вка подпе́вка рефракцио́нный Тайная ве́черя экспозе́ я́чество лопырь dissuasion Dixiecrat hasher hopvine Lombardic uncomplying wood veener