ÖVRƏT

is. [ ər. ] köhn.
1. Arvad, zövcə, həyat yoldaşı.
Sağ tərəfdən hacının övrəti əyləşib əlində dəsmal. Ə.Haqverdiyev.
[Hacı:] Bir övrət, bir qızım, iki cavan oğlum, özüm xoşbəxt! C.Cabbarlı.

2. Qadın (ümumiyyətlə).
Müsəlman övrətinin özgə kişiyə üzüaçıq görsənməyi xilafişərdir… C.Məmmədquluzadə.
Zalda çox adam var idi: övrət, uşaq, kişi… Ə.Haqverdiyev.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ÖVRƏT övrət bax arvad 1; qadın 1
ÖVRƏ
ÖVRƏTBAZ

Digər lüğətlərdə

занаве́шивать капита́н-испра́вник кираси́рский Мерку́рий модуляцио́нный наборони́ть трафаре́т бездоро́жье микробиологи́ческий несомне́нно обёртывание окра́ска опохме́лка приплести́сь слепу́н справедли́во шу́точность мерцать шаромыга aminopyrine bill inflexive travelstained искушать хлопотать