ÜFUNƏTLİ

sif. Pis iy verən, pis qoxulu, üfunət yayan, pis iyli.
[Həsən] həyətdə paslı tənəkələr arası ilə keçib, üfunətli pilləkənə yanaşdı. Çəmənzəminli.
Tahirzadə tozlu, üfunətli yerlərdən keçərək daş döşəməli yoxuş küçə ilə dikləndi. Mir Cəlal.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ÜFUNƏTLİ iyrənc — mənfur — murdar
  • ÜFUNƏTLİ iyli — qoxulu

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • ÜFUNƏTLİ ÜFUNƏTLİ – ƏTİRLİ Bu üfunətli mühitdən qurtarmağınız qeyri-mümkündür (M.Talıbov); Məgər insanın yaxşı bir musiqi parçasını dinləmək, ətirli bir gülüst
ÜFUNƏTLƏNMƏK
ÜFÜQ

Digər lüğətlərdə

кла́ссы ночле́жка резона́нсный рифлёность софисти́ческий электре́т электро́лиз бу́ры осветле́ние палести́нка роз... траги́чески хмельно́е esthete German sheep dog inradius life peeress quarterback rubbish израсходовать ноготки отроковица посчитаться сверлящий торговка