(Zaqatala) motal. – Əli bu gün diki almışdı
(Zaqatala) bax diki. – Dadaş dağdan mə:mçün bir dikiciq gətirmişdi
(Lənkəran) çayda balıq tutmaq üçün tor. – Diqasini çək, balıx tüşür; – Diqasini iki nəfər çəkər
(Qax) qalmaqal, səs-küy. – Kiri hələ, diqir eləmə
(Naxçıvan, Ordubad) vərəm xəstəliyi. – Diqqi pis xəstəlıxdı (Ordubad)
(Bakı, Ordubad, Şamaxı) taxça. – Mücri dilabdadi (Şamaxı)
(Gəncə, Oğuz, Şuşa) bax dilab. – Tez ol, dilafdan bir az mürəbbə çıxart gəti, qonağın qavağına qoy (Gəncə); – Dilafa qab da yığıllar, yorğan-döşəx’ də
(Gədəbəy) xingal. – Dilalı qaşıxnan ye:irix’
(Şəki) meşədə ağaca vurulan nişan. – Meşədə ağacı piçətdiyirdi hökumət, huna dilanqa diyirdilər
(Qax) bax dilab
(Qax) çatlamamaq üçün divarın ortasına qoyulan ağac
(Culfa, İmişli, Şamaxı, Zəngilan) 1. qaramalın dilində əmələ gələn şiş (İmişli, Culfa, Şamaxı) 2. dildə səpgi, qızartı (Zəngilan)
(Salyan) dilli-dilavər. – Bı qız çox dilbaz qızdu; – Dilbaz adam zirəy olar
(Qax) tərcüməçi
(Təbriz) vurğun. – Mən indi də nəvələrimə dilbəstəyəm
(Qazax) yemiş növü. – Dilcıran şirin olor
(Qax) aravuran
(Basarkeçər) sarmaşığa oxşar bitki. – Dildalıyanı hələ-bələ yemillər, ama onnan dən çıxır küncüt kimi
(Zəngilan) uşaq oyunu adı
(Dərbənd) nişanlamaq, nişan taxmaq. – Əli unun qızini uğluna dilədi. – Qız diləmişüg uğlumuzçün
(Qax, Şəki) nişanlamaq. – Qızı gələndə burda dilədim getdi (Şəki); – Bu gecə qızı diləmağa gələcaxlar (Qax)
(Cəlilabad) meşənin qırılmaq üçün ayrılmış sahəsi. – Ağac qıranda dilənkədən qıreylər, yoxsa abeşig tutey
(Şamaxı) 1. soyuqlama nəticəsində qaramalın dilində əmələ gələn şiş 2. dildə səpgi, qızartı
(Göyçay) taxça
(Gəncə) pəltək. – Diliçıqqax Urusdamın oğlu indi gör nə fığan qayrır
(Şəmkir) aravuran. – Banı çox diliduzdu arvatdı
(Çənbərək) malın ağzında olan xəstəlik. – İnəyimiz diliğaraca olmuşdu, dədəm ülgüşnən qazıdı, yerinə duz basdı
(Şəki, Tovuz) dəfə, kərə. – Partal çox çix’lənəndə aşmağ olmur, iki dilit, üş dilit yüyüsən, gənə ağarmiyi (Şəki); – Üş dilit bizdən pul alıllardı Hiq
I (Zaqatala) qeybət etmək, birinin dalınca danışmaq. – Ağaya dillədilər II (Salyan) donmaq, üşümək. – So:ğdan əl-ayağum da dillənir
(Qazax) yara adı
(Çənbərək) uşaq oyunu adı. – Uşaxlar dilməzlum oynuyullar
(Bərdə, Gədəbəy, Göyçay, İsmayıllı, Kürdəmir, Oğuz, Şamaxı, Tərtər) bax dilab. – Tez ol, qızım, tayqulpu diloya qoy (İsmayıllı); – Qab-qacağu diloa qo
(Kürdəmir, Ucar) balaca taxça. – Yəhərcəmi dilo:çadadı (Ucar)
(Şəki) çardağın kənarlarındakı açıq yer. – Çardağa to:x dilo:sardan girmişdi
(Ağdaş, Zaqatala) bax dilab
(Qax) dilavər. – Baysı menin dilvendi
(Qax) ilik
(Ağdam, Şəmkir) sakit. – Ə:, dimiz dur (Şəmkir); – Həmid kişi dimiz adamdı (Ağdam)
(Tovuz) vergi adı (köhnə)
(Gədəbəy, Qazax) 1. iri (duz və s.) (Qazax). – Duzu yaxşı döymöyüfsəη, dimrix’di 2. kök (Gədəbəy). – Bu əmliy o birinnən dimrix’di də:sən
(Çənbərək, Tovuz) 1. böyümək 2. kökəlmək
(Qazax) diribaş
dini çıxmax: (Cəbrayıl) azca soyumaq
(Bakı, Şamaxı) xörək bişirmək üçün qaynadılan su. – Nəcibə, dinab çox şordu (Bakı) ◊ Dinab qoymağ – xörək bişirmək üçün su qaynatmaq
(Saatlı) balıq tutmaq üçün düzəldilmiş yer
(Qax) kiçik ocaq
(Ağbaba) hövsələsiz. – Nə dincəx’siz adamsaη ə:, bir qoysaηa görəx’ no:lur bu işin axırı
(Qazax) dimdikləmək. – Saxsağan comuşun başına tüşör dindəler
(Qax) cincilim
(Yardımlı) külüng. – Gedib dindo çaley