(Qazax) bax qurağazdammax. – Yol bir az qurğazdansın, soηra gələrsiniz orya
(Tovuz) bax qurağazdammax. – Bir az qurğuzdanannan sonra de:rix’ yerin aratı çıxdı
(Zaqatala) bax qulix’
I (Zaqatala) qoza (palıd ağacında). – Palıtda qurqa çoxdu II (Zaqatala) çəyirdək
(Şəki) bax qurqa II. – Zoğal qurqusunu döyüf, tənzifdən keçirif, verillər qarnı ağrıyana
I (Qax) su içilən qab II (Şərur) oval formalı dəmir qutu
(Naxçıvan) çöl quşu adı
(Şamaxı) bax qurqura
(İmişli) arıq
(Dərbənd, Tabasaran) günorta. – U da quronta gələdi (Tabasaran)
(Qazax) ədabaz, lovğa. – Namaz yaman qurra adamdı
(Basarkeçər) bax qırravaz. – Ə, qurravaz olma!
(Kəlbəcər) ağılsız. – Qənirə illaf qurresdi
(Qarakilsə, Laçın, Oğuz) sadəlövh. – Əliş kimi qurrey adam olmaz (Laçın); – Məmmədəli qurrey adamdı (Qarakilsə)
(Şəki) çinədan. – Qursağı boşdu to:ğun, den tökün yisin ◊ Qursax mayası (Göyçay) – pendir mayası
(Qax) fırfıra. – Uşaxlar oynıyan şeydi qursana
I (Goranboy, Qazax) kiçik arx II (Qazax) qövsi-quzeh. – Yağış yağannan sonra qurşax sallanar III (Cəbrayıl) məc
(Yardımlı) zirək, diribaş. – Qurt adamdı, əlinnən nə desön galay
(Oğuz ) yabanı ağac adı. – Qurtbağrının yarpağı mürdəşiyə oxşuyur
I (Hamamlı, Mingəçevir, Yevlax) hər şeylə maraqlanan, hər şeyi bilmək istəyən. – Bəhrəm kişi çox qurtdanquş adamdı (Yevlax); – Vəli qurtdanquş adamdı
(Yardımlı) paxıl, xəbis. – Qurtdu üşağdu, heç kəsi gözi götürmey
(Balakən) xəstəlik adı (dırnağın dibində olur)
(Ordubad) yabanı bitki adı
(Basarkeçər, Kəlbəcər, Qax, Şəmkir) qida borusu (heyvanlarda). – Heyvanı kəsəndə qurtyeməzin kəs tulla (Basarkeçər); – Qoyunda da olur, malda da qurty
quru dolma: (Şəki) evdə hazırlanmış kolbasa. – Quru dolma qə:rif qış uzunu yiyrix’; – Biyil quru dolmamız çoxdu
(Çənbərək, Tovuz) avara, işsiz. – Quruçanağ adam özünə öy qurammaz (Çənbərək)
(Dərbənd) qoz çırpmaq üçün uzun çubuq
(Kürdəmir) yaxşı qızardılmış (çörək, kartof və s.)
(Qax) şəlalə
(Balakən) xəsis. – Səkinə qarını çox yaxşı tanıyıram, o, çox qurum arvaddı
(Oğuz) alma, armud və s. meyvənin yeyiləndən sonra qalan tullantı hissəsi, cecəsi. – Almanın, armudun üzeyi də diyirix’, qurumçəx’ də
(Qarakilsə, Qazax) qanı kəsmək üçün qurumdan hazırlanmış maddə. – Qurumsu qanı tez kəsir (Qarakilsə)
(Axalsxi, Borçalı) nov. – Qurunda su olur, mal içir (Borçalı)
(Dərbənd) bax quronta. – Mən yerimnə qurunta duradam
(Qazax) dəyirmanın üst daşını fırlatmaq üçün oxun ucuna keçirilən dəmir hissə. – Də:rman daşının ağırrığı qurvağıya tüşer
I (Salyan) ziyankar, yaramaz. – Şakir qusquta adamdı, işi-peşəsi adama ziyan vurmağdı II (Salyan) yabanı bitki adı
(Balakən) xəmir xörəyi adı
(Salyan) körpə uşağın qusmaması üçün bələyinə bağlanan ağ muncuq. – Qusuntını uşağın bələginə bağlaqınan, gəlirəm
(Qax) dağar. – Degirmanda bir qusur buğda üğütdüm
(Daşkəsən, Gədəbəy, Xanlar) itburnu. – Quşburnu yaxşı çiçəx’di, cürəcürədi, etir iyisi oloy (Daşkəsən); – Quşburnu çayı da xeyırdı sö:ox’dəymə: (Gədəb
(Ağcabədi, Qazax) hündürdaban ayaqqabı. – Quşdavanı mə:llimlər ge:ner, qızdar ge:ner (Qazax)
(Qax) çöl quşu adı
(Ağbaba, Bərdə, Qazax) hündürdaban ayaqqabı. – Gəlinə bir qəşəng quşkeçən almışam, dabanı çox hündürdü, geyəmmir (Bərdə); – Əyağında quşkeçən varıydı
(Ordubad) bax quşkeçən
I (Basarkeçər) qaramalın omba sümüyünün baş tərəfi. – Döyüf öküzün quşqommazın yara eli:fsən II (Salyan) sarıtikan
(Yevlax) sərrast nişançı
(Quba) könülsüz təklif, dəvət
(Çənbərək, Gədəbəy, Qazax) yüngülxasiyyətli. – Dedim: Ə, quşquşu Bayram, hardan belə? (Qazax); – Quşquşu adam xatadan ötməz (Çənbərək); – Sənin kimi q
(Şahbuz) yabanı bitki adı
(Qazax) günəşli gündə seyrək yağış yağmaq