Qırpmaq “kəsmək” deməkdir, qırpıq isə “kəsik” anlamını əks etdirir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Qırmaq sözünün sinonimidir. Hər ikisi qırmaq feili ilə bağlıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti) Kərt və kəs sözləri qohum olduğu kimi, qırp və qı
“Gödəltmək” mənasında qısmaq feili olub (“sıxmaq” mənası da olub), ondan qısğa (короткий) sifəti əmələ gəlib
Əsli sıxmaq feili ilə bağlıdır, “kəlbətin” mənasında işlədilir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Qədim mənası “dişi” deməkdir. Görünür, qız sözü ilə qohumdur. M.Kaşğaridə “adğır (ayğır), qısır (madyan) kişnədi” cümləsi var və bu qısır sözünün “diş
Əsli sıxılmaq feili ilə bağlıdır. Ümumiyyətlə, qıs feili olmayıb, sızmaq feili olub, indi bunlar iki müxtəlif sözdür
Dişi anlamında işlədilib, ehtimal ki, qız sözü də buradandır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Şübhəsizdir ki, qış və üş (üşümək) sözləri tarixi baxımdan eyni kökdən törəmişdir (rus dilində də зима və мороз kökdaş kəlmələrdir)
Mənbələrdə ısırmaq feili var və “dişlə dağıtmaq, cırmaq, didmək, parçalamaq” anlamında işlədilib. Görünür, qıs (qır) və ıs (ır) sözü kökdaş olub
Kökü qış ismidir, ondan qışlamaq feili, sonuncudan isə qış-la-q ismi əmələ gəlib. Deməli, burada –laq şəkilçisindən deyil, -la və -q şəkilçilərindən d
Dilimizdə “yığcam”, “çevik” mənalarında işlədilən qıvraq sözü, ehtimal ki, qıvrılmaq feili ilə bağlıdır, etimonu qıv hissəsidir
Qıymaq (əymək) feili ilə qiç, gəc (əyri) kəlməsindən törəyib, sinonimlər birləşməsidir. Uzundraz, yığcam sözlərinin qəlibi əsasında əmələ gəlib
“Kəsmək” mənasını verən qıy sözü ilə bağlıdır. Bir şeyi kiməsə qıyanda sanki öz boğazından kəsib ona verirsən
Mənbələrdə qısır qısraq ifadəsi var və hələ cinsi əlaqəyə girməmiş dişi ata deyiblər. Zənn edirəm ki, qısır sözünün qədim mənası qız sözü ilə eyni olu
İki yozumu var: 1. Gözlə bağlıdır, “gözətləmə yeri” deməkdir. 2. Burada qız “alınmaz” (bakirə) mənasındadır (“alınmaz qala” deməkdir)
Qız sözündən düzəlmiş feildir, indi işlədilmir, qədimdə “bakirəliyi pozmaq” anlamını əks etdirib. (Bəşir Əhmədov
Kök qırdır (r-z əvəzlənməsi baş verib), qırmızı sözündə qır hələ də qalır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Kökü köz kəlməsi ilə bağlıdır. Köz həm sifət (köz-ər-mək), həm isim, həm də feil kimi işlədilib. Feil olan köz kəlməsi qız(maq) formasına düşüb və bun
Qız və xanım sözlərinin birləşməsindən törəyib, “xanım-xatın qız” mənasını əks etdirir. Görünür, “gələcəkdə xan arvadı (xanım) olmağa layiq qız” an
“Qırmızı” deməkdir. Kök qız yox, qır olub. Metalın bu növü qırmızı olduğu üçün (rənginə görə) belə adlanıb; köz (qızmaq) sözü ilə bağlıdır (köz rəngin
Xəstəlik adıdır və qırmızı sözü ilə qohumdur. Bədəndə qırmızı səpkilər əmələ gəlir və ona görə də xəstəliyə qızılca adı verilib (qızıl sözü ilə qırmız
“Qırmızı gül” deməkdir, kök, əslində, qız yox, qır olub. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Qıs (maq) kəlməsi ilə bağlıdır. Qısmaq, sıxmaq kəlmələri eyni söz olub, səslərin yerdəyişməsi nəticəsində iki müxtəlif sözə çevrilib
Mənbələrdə söz qısırğan kimi verilib və “xəsis olmaq” kimi açıqlanıb. Qısqan sözü də həmin mənanı əks etdirib
Köz kəlməsi ilə kökdaşdır. Köz, kösöv, qızmaq, kömür kəlmələrinin hamısı eyni kökdən əmələ gəlib. (Bəşir Əhmədov
Sözün birinci hissəsi millidir, -mar isə qədim hind (eyni mənada yunan dilində də var) sözüdür, mənası “isti, yandıran” deməkdir
Ərəbcədir, “Aləmin qibləsi” (hamının üz tutduğu tərəf) deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcədir, “cənub, Kəbə tərəf” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə qiblə (cənub) farsca nüma (göstərən) sözlərindən əmələ gəlib. “Kompas” anlamını əks etdirir. (Bəşir Əhmədov
Qal –“səs, nitq, danışıq” deməkdir (türk mənşəlidir). Qilu –qal və qalmaqal sözləri eyni məna bildirir, “səs-küy” anlamını əks etdirir
Ərəb sözüdür, təqsim, Qasım, qism sözləri ilə kökdaşdır, “pay” mənasında işlədilir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
ər. – parça, hissə
Ərəbcə qaib sözü ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə “zahiri görkəm” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Ərəbcə qiyam (baş qaldırmaq, ayağa qalxmaq) sözünün cəmidir (“ölülərin dirilib ayağa qalxması” deməkdir)
Ərəbcə “dinə kömək edən” deməkdir (qiyasın “kömək” mənası var). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Qədim romalılardan şimalda yaşayan etrusk xalqının bir adəti var idi: döyüşçülər sona qədər, yəni biri o birini öldürənə qədər vuruşurdular
yun. glaukos – açıq-yaşıl
alm. gletscher – buzlaq
fr. global – ümumi + lat. globus – kürə
lat. globus – kürə
fr. global – ümumi + lat. globus – kürə + lat. localis – yerli
lat. glacies – buz + yun. logos – söz, elm, təlim
alm. gneis – qığılcım, qığılcımlanmaq
Qabarmaq feili ilə qohumdur, bir qədər şiş (yumru) olduğu üçün belə adlanıb. Bu sözlə yanaşı, saxlaq kəlməsindən də istifadə edilib
Dialektlərdə qoj kimi də işlədilir. Ev tikəndə pərdiləri saxlasın deyə altına əyri ağaclar qoyurlar. Kəlmə fars mənşəli quj, quz (əyri) sözünün bir qə
Xoca sözünün təhrifidir. Xoca isə “müəllim, oxumuş, ağıllı” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Qabaqlar bu söz erkəkli –dişili bütün qoyunlara deyilib (indi Qax rayonunda hər cür qoyun ətinə “qoç əti” deyirlər)
Ehtimal olunur ki, qoç, qoçu sözləri ilə qohumdur. “Qoç” sözünün “igid” mənası da qeydə alınıb. Qoç sözündən qoçamaq feili, ondan isə qoçaq sifəri ə
Əvvəllər qolçu şəklində olub və mənası rus dilinə belə tərcümə edilib: “обхватить руками”. Deməli, “qolu güclü” anlamı ilə bağlıdır