1. DEŞİK (yırtılmış bir yer) Onların bağında, gözümə ağac deşiyində qayrılmış bir alacəhrə yuvası sataşdı (S.S.Axundov); DƏLİK Dəmir qapılarsa dəlik, deşik, paslıdır; Allah bilir havaxtdan kədərlidir, yaslıdır?! (S.Rüstəm).
2. DEŞİK (it, tülkü və s. yuvası) ..İtimiz yuvaya nisbətən bir deşik qayırmışdı (C.Məmmədquluzadə); DƏLİK Gündüzlər istinin dərdindən [it] haman dəliyə girib kölgələnirdi (C.Məmmədquluzadə).
сущ. 1. тӀвек, тӀекв, тӀеквен; 2. прил. тӀвек авай, тӀеквен авай; deşik qazan тӀвек авай къажгъан; // тӀвек акъатнавай, къазур, гватай (мес
Tam oxu »is. trou m, ouverture f, orifice m, fente f, percée f, trouée f, déchirure f, brèche f
Tam oxu »I. i. hole, puncture; gap; deşiyi tutmaq to stop a gap / hole; ~ açmaq bax deşmək; dişdə ~ a hole in a tooth; siçan deşiyi a mouse’s hole; burun deşiy
Tam oxu »I сущ. 1. дыра, отверстие, щель. Kiçik deşik маленькая дыра, deşiyi tutmaq заделывать дыру, deşik sistemi тех
Tam oxu »is. 1. Dəlik, dərin daz çuxur. Deşiyi bərkitmək. Deşikdən siçan çıxdı. – Qaranlıq bucaqlarda taxça kimi deşiklərə düzülüb saxsı qab-qaşıq, bir-iki mis
Tam oxu »