DURULMAQ

DURULMAQ – BULANMAQ O vaxtdan həftələr, aylar dolandı; Sular gah duruldu, gah da bulandı (S.Vurğun).

DURULMAQ – BULAŞMAQ Dünənki bərk qardan sonra gün çıxmış, hava durulmuşdu (Mir Cəlal); Bakının havası birdənbirə bulaşmışdı (M.İbrahimov).

DURULMAQ – POZULMAQ Məhərrəmin birdən-birə kefi duruldu (M.Eynullayeva); Qulam Rza adını eşidən kimi mənim kefim pozuldu (M.İbrahimov).

DURU
DURUŞ

Digər lüğətlərdə