ə. 1) yaşayış, yaşama, məişət; 2) eyş, işrət, kef, nəşə.
[ər.] сущ. кеф, сафа, кеф-кефият, лезетлу уьмуьр (яшайиш); eyş etmək кефер авун, кефер чӀугун.
Tam oxu »is. [ər.] Kef, zövq-səfa, ləzzətli həyat. Dövlətliləriz, məqsədimiz eyşü səfadır; Mehmanlarımız büsbütün ərbabi-qinadır
Tam oxu »