Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • F

    ə. ərəb əlifbasının 20-ci, fars və əski Azərbaycan əlifbalarının 23-cü hərfi; əbcəd hesabında 80 rəqəmini ifadə edir

    Tam oxu »
  • FACE

    FACE’ ə. acıqlı, hirsli

    Tam oxu »
  • FACİƏ

    ə. sonu qəmginliklə bitən hadisə, əhvalat, əsər

    Tam oxu »
  • FACİƏNƏVİS

    ə. və f. faciə yazan; dramaturq

    Tam oxu »
  • FACİƏZA

    ə. və f. faciəli, faciəvi

    Tam oxu »
  • FACİR

    ə. pis işlərlə məşğul olan; əxlaqsız

    Tam oxu »
  • FAHİŞ

    ə. 1) əxlaqa, ədəbə zidd olan; 2) həddən artıq, çox; 3) mübaliğəli

    Tam oxu »
  • FAHİŞƏ

    ə. 1) əxlaqa zidd hərəkət; 2) əxlaqsız qadın

    Tam oxu »
  • FAXIR

    ə. 1) fəxr edilməyə layiq olan; 2) m. gözəl, parlaq

    Tam oxu »
  • FAXTƏ

    ə. qumru, çöl göyərçini

    Tam oxu »
  • FAİDƏ

    ə. mənfəət, xeyir, fayda

    Tam oxu »
  • FAİDƏBƏXŞ

    ə. və f. fayda verən; faydalı

    Tam oxu »
  • FAİDƏMƏND

    ə. və f. fayda aparan, fayda alan, mənfəət görən

    Tam oxu »
  • FAİQ

    ə. bax fayiq

    Tam oxu »
  • FAİL

    ə. 1) işləyən, iş görən; edən; 2) təsir edən; 3) ərəb qrammatikasında: feli sifət; mübtəda. Faili-muxtar öz işində, fəaliyyətində ixtiyar sahibi olan;

    Tam oxu »
  • FAİLİYYƏT

    ə. 1) fəallıq; 2) təsir(lilik)

    Tam oxu »
  • FAİZ

    FAİZ1 ə. bax fayiz1. FAİZ2 ə. bax fayiz2

    Tam oxu »
  • FAKİHƏ

    ə. meyvə, bəhər

    Tam oxu »
  • FAKİR

    ə. sözünün təhrif forması 1) yoxsul, kasıb; 2) Hindistanda müxtəlif «möcüzələr» göstərən adam; gözbağlayıcı göstərən; 3) dərviş

    Tam oxu »
  • FAQƏ

    ə. yoxsulluq, fağırlıq, ehtiyac

    Tam oxu »
  • FAL

    ə. 1) uğur, bəxt, yaxşı tale; 2) falçının suya, güzgüyə və s. baxıb gələcəkdən və ya olmuş, lakin başqalarına məlum olmayan hadisədən xəbər verməsi

    Tam oxu »
  • FALİC

    ə. iflic

    Tam oxu »
  • FALİQ

    ə. yaran, parçalayan

    Tam oxu »
  • FAM

    f. rəng

    Tam oxu »
  • FANİ

    ə. 1) puç, heç; 2) çox zəif, gücdən düşmüş; taqətsiz

    Tam oxu »
  • FANUS

    ə. əsli y. 1) fənər; 2) mayak; 3) qapaq. Fanusi-xəyal xəyal fənəri

    Tam oxu »
  • FAR

    ə. siçan

    Tam oxu »
  • FARƏ

    ə. kiçik siçan

    Tam oxu »
  • FARİCÜLHƏM

    FARİCÜLHƏM(M) ə. kədər dağıdan

    Tam oxu »
  • FARİCÜLHƏMM

    FARİCÜLHƏM(M) ə. kədər dağıdan

    Tam oxu »
  • FARİĞ

    ə. 1) boş, asudə; 2) iş-gücünü qurtarmış, işi-gücü olmayan; 3) vaz keçmiş, tərk etmiş; 4) rahat

    Tam oxu »
  • FARİĞÜLBAL

    ə. ürəyi asudə, könlü rahat // dinc, qayğısız

    Tam oxu »
  • FARİQ

    ə. fərqləndirən, ayıran, ayırıcı

    Tam oxu »
  • FARİS

    ə. 1) atlı, süvari; 2) mahir minici; 3) m. məharətli, iqtidarlı, bacarıqlı, hünərli

    Tam oxu »
  • FARS

    f. İranın əsas əhalisini təşkil edən xalq

    Tam oxu »
  • FARSİ

    f. 1) fars dili; farsca; 2) farslara aid olan

    Tam oxu »
  • FARSİYYAT

    ə. farsşünaslıq

    Tam oxu »
  • FARSİZAD

    f. «farsdan doğulmuş» fars nəslindən olan; fars

    Tam oxu »
  • FARSİZƏBAN

    f. farsdilli

    Tam oxu »
  • FARUQ

    ə. haqqı batindən ayırmaqda mahir olan; ədalətli

    Tam oxu »
  • FARUQANƏ

    ə. və f. ədalətli, ədalətlə, insafla

    Tam oxu »
  • FARUQİ

    ə. ədalətli, insaflı

    Tam oxu »
  • FASİD

    ə. 1) pozuq, pozulmuş, pozğun; 2) araqarışdıran, fitnə-fəsadçı

    Tam oxu »
  • FASİQ

    ə. pis işlər görən, günahkar

    Tam oxu »
  • FASİL

    ə. ayıran, aralaşdıran

    Tam oxu »
  • FASİLƏ

    ə. 1) ayıran; 2) bölmə; 3) ara(lıq); 4) kiriş və tellərin uzunluğu; 5) işdə ara vermə; tənəffüs

    Tam oxu »
  • FAŞ

    f. 1) meydana çıxmış, xəbər verilmiş; 2) açıq-aşkar; 3) ifşa olunmuş

    Tam oxu »
  • FATEH

    ə. 1) açan, kəşf edən; 2) başlayan, başlayıcı; 3) ölkələr fəth edən

    Tam oxu »
  • FATİHƏ

    ə. 1) ibtida, başlancığ; 2) Quranın birinci surəsinin adı

    Tam oxu »
  • FATİHƏXAN

    ə. və f. «Fatihə» oxuyan

    Tam oxu »