Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • T

    T1 ə. ərəb əlifbasının 3-cü, fars və əski Azərbaycan əlifbalarının 4-cü hərfi; əbcəd hesabında 400 rəqəmini ifadə edir

    Tam oxu »
  • TA

    TA1 f. ədəd, dənə. TA2 ə. ərəb, fars və əski Azərbaycan əlifbalarında hərfinin adı

    Tam oxu »
  • TAAM

    ə. bax təam

    Tam oxu »
  • TAB

    TAB1 f. 1) güc, qüvvət, taqət; 2) zəhmət, əziyyət; 3) dözmə, dözüm. Tabi-imtəhan yoxlamağa dözmə. TAB2 f

    Tam oxu »
  • TABAN

    f. parlayan, parlaq; işıq saçan; işıqlı

    Tam oxu »
  • TABAVƏR

    f. tab gətirən, gücü çatan; davamlı

    Tam oxu »
  • TABBƏXŞ

    f. işıqlandıran, işıq saçan; rövnəq verən; rövnəqləndirən

    Tam oxu »
  • TABDAR

    TABDAR1 f. bax tabnak. TABDAR2 f. qıvrım, buruq, buruq-buruq

    Tam oxu »
  • TABE

    TABE’1 ə. 1) itaət edən, tabe olan; 2) aid olan; 3) birinin arxasınca gedən. TABE’2 ə. mətbəədə çap edən, nəşr edən; çapçı

    Tam oxu »
  • TABEİN

    ə. «tabe’» c. 1) tabe olanlar; 2) Məhəmməd peyğəmbəri görməmiş, onun vəfatından sonra əshabələri ilə ünsiyyət saxlamış adam(lar)

    Tam oxu »
  • TABEİYYƏT

    ə. tabe olma, tabelik

    Tam oxu »
  • TABƏKEY

    f. nə vaxta qədər; haçanacan

    Tam oxu »
  • TABƏNDƏ

    f. parlayan, işıq saçan, işıq verən

    Tam oxu »
  • TABƏSƏHƏRGAH

    f. və ə. və f. səhərə qədər, dan yeri sökülənə kimi

    Tam oxu »
  • TABƏŞAM

    f. axşama qədər, şama kimi

    Tam oxu »
  • TABƏŞƏB

    f. gecəyə qədər

    Tam oxu »
  • TABİX

    ə. xörək bişirən, aşpaz

    Tam oxu »
  • TABİSTAN

    f. yay (fəsil)

    Tam oxu »
  • TABİŞ

    f. parlama, parıltı

    Tam oxu »
  • TABİŞGAH

    f. işıq düşən yer, günəş və ya ay işığının düşdüyü yer

    Tam oxu »
  • TABNAK

    f. parlaq, işıqlı, ziyalı

    Tam oxu »
  • TABUT

    f. ölünün qoyulduğu qutu

    Tam oxu »
  • TABÜ TAVAN

    f. taqət, qüvvət, güc

    Tam oxu »
  • TAC

    f. hökmdarın başına qoyduğu hakimiyyət rəmzi sayılan bəzəkli və qiymətli örtük. Taci-sər «baş tacı» m

    Tam oxu »
  • TACDAR

    f. taclı, tacı olan, taca malik olan; hökmdar // padşah, hakim

    Tam oxu »
  • TACDARANƏ

    f. padşaha layiq; şahanə

    Tam oxu »
  • TACDARİ

    f. 1) hökmdara məxsus, hakimə aid olan; 2) hökmdarlıq

    Tam oxu »
  • TACİR

    ə. ticarətlə məşğul olan adam

    Tam oxu »
  • TACİRİ

    ə. tacirlik

    Tam oxu »
  • TAÇƏND

    f. nə vaxta kimi, nə vaxta qədər; haçanacan

    Tam oxu »
  • TAƏ

    ə. 1) bir işi öz arzusu ilə görən; könüllü; 2) itaət edən

    Tam oxu »
  • TAƏBƏD

    f. və ə. həmişəlik, sonsuz olaraq

    Tam oxu »
  • TAƏT

    ə. 1) Allahın əmr və göstərişlərini yerinə yetirmə; 2) itaət; 3) ibadət

    Tam oxu »
  • TAƏTGAH

    ə. və f. 1) itaət edilən yer; 2) ibadətgah

    Tam oxu »
  • TAFTA

    f. bax taftə (2-ci mənada)

    Tam oxu »
  • TAFTƏ

    f. 1) eşilmiş, əyirilmiş ip, sap və s.; 2) parıldayan ipək parça

    Tam oxu »
  • TAĞİ

    ə. 1) həddini, vəzifəsini aşan; azğın; 2) üsyançı, asi

    Tam oxu »
  • TAĞUT

    ə. 1) büt, sənəm; 2) kahin; 3) şeytan, yoldan çıxaran; azdırıcı

    Tam oxu »
  • TAHA

    ə. bax Tavü Ha

    Tam oxu »
  • TAHİR

    TAHİR(Ə) ə. təmiz, pak

    Tam oxu »
  • TAHİRƏ

    TAHİR(Ə) ə. təmiz, pak

    Tam oxu »
  • TAHUN

    TAHUN(Ə) ə. su dəyirmanı; dəyirman

    Tam oxu »
  • TAHUNƏ

    TAHUN(Ə) ə. su dəyirmanı; dəyirman

    Tam oxu »
  • TAİF

    ə. dönən, dolanan, dövrə vuran

    Tam oxu »
  • TAİFƏ

    ə. bax tayfa

    Tam oxu »
  • TAİN

    ə. tənə vuran, başa qaxan

    Tam oxu »
  • TAİR

    ə. bax tayir. Tairi-qüdsi «müqəddəs quş» mələk, məlaikə; tairi-nəfəs nəfəs quşu; tənəffüs; tairi-ruh ruh quşu; həyat

    Tam oxu »
  • TAK

    f. tənək, meynə

    Tam oxu »
  • TAQ

    ə. əsli f. 1) yarımdairə şəklində qapı, pəncərə və s. üstü; tağ; 2) qübbə, günbəz; 3) əzilmiş, bükülmüş

    Tam oxu »
  • TAQATÖ

    TAQATÖ’ ə. bir-biri ilə kəsişmə

    Tam oxu »