I. i. charge (of / against), accusation (of); bir kəsi bir şeydə ~ etmək to accuse smb. of smth.
II. s. accusatory; ~ hökmü hüq. verdict of guilty
I. i. charge (of / against), accusation (of); bir kəsi bir şeydə ~ etmək to accuse smb. of smth.
II. s. accusatory; ~ hökmü hüq. verdict of guilty
is. [ər.] Birinə qarşı irəli sürülən günah, təqsir, suç. Bu sözlər bir ittiham kimi səsləndi. – Sən bu ittihamı öz üzərindən nə kimi bir sübutla götür
Tam oxu »I сущ. обвинение. Əsassız ittiham неосновательное (необоснаванное) обвинение, uydurulmuş ittiham вымышленное обвинение, yalan ittiham ложное обвинение
Tam oxu »[ər.] сущ. иттигьам, тахсир; ittiham etmək иттигьам авун, тахсир кутун, гунагь кутун, тахсирлу авун.
Tam oxu »is. accusation f, inculpation f ; ~ etmək accuser qn de qch ; hüq. ~ hökmü verdict m de culpabilité
Tam oxu »Ərəbcədir, müttəhim, töhmət sözləri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »Cinayət-Prosessual Məcəlləsində müəyyən olunmuş qaydada şəxsin cinayət qanunu ilə nəzərdə tutulmuş konkret əməli törətməsinin israr edilməsidir
Tam oxu »