ə. və f. nəcib adam kimi; nəcibcəsinə, nəcibliklə
NƏCİB(Ə) ə. əsil-nəsəbi olan; əsil-nəcabətli
NƏCİBÜL’ƏSL ə. əsilli, nəcabətli
ə. 1) peyin; 2) murdar, pis
NƏCİSUL’EYN ə. islam dininə görə murdar sayılan heyvanlar (it, donuz, ilan, qurbağa və s.)
ə. 1) övlad; 2) nəsil, sülalə
NƏCM1 ə. ulduz. Nəcmi-geysudar quyruqlu ulduz. NƏCM2 ə. ot, kol
ə. göyə aid olan; ulduza aid olan
ə. və f. münəccim
ə. peşmançılıq
ə. yaranın yeri
ə. peşman olma
NƏDİM(Ə) ə. 1) həmsöhbət, müsahib; 2) keçmişdə: böyük adamları gülməli sözləri və lətifələri ilə əyləndirən adam; 3) gözəl sözlər, qəribə və gülməli h
ə. bəli, hə
NƏF’ ə. mənfəət, fayda, qazanc
ə. «nəfis» c. gözəl, nəfis şeylər
ə. nəfislik, incəlik, zəriflik
ə. və f. mənfəət verən, faydalı
ə. və f. mənfəət götürən
ə. «nəfəh» c. iylər, qoxular
ə. 1) yaşamaq üçün lazım olan pul və ya şey; 2) qadını talağını verib boşayandan sonra onun yaşaması üçün ərindən alınan vəsait
ə. adam, kimsə
ə. 1) ciyərə alınıb-verilən hava; 2) az vaxt, az müddət
ə. 1) bax nəfhə (1-ci mənada); 2) əsmə; 3) rayihə vermə, xoş iy yayma
ə. 1) üfürmə; 2) rayihə, xoş iy
NƏFX(Ə) ə. 1) şişirtmə, üfürüb şişirtmə; 2) şişmə, şişkinlik; 3) nəfəsli musiqi alətini çalma. Nəfxi(nəfxei)-İsa İsa peyğəmbərin ölüləri dirildən nəfə
ə. 1) şeypur; 2) şayiə, xəbər
ə. incə, gözəl, zərif
ə. 1) can, həyat; 2) öz hisslərinin əsiri olma; şəhvət; 3) şəxs, adam; 4) əsil, cövhər; 5) övlad, nəsil
NƏFSA’ ə. yeni doğmuş qadın
ə. bax nəfsi (1-ci mənada)
ə. gizli kin, ədavət
ə. 1) şəhvəti hisslərə, ehtirasa, nəfsə aid olan; 2) adama aid olan; şəxsi
ə. və f. şəhvət düşkünü
ə. və f. şəhvətpərəst, şəhvət düşkünü
NƏFT1 f. bax nəft2. NƏFT2 ə. neft
ə. nifrət edən; iyrənən
ə. 1) inkar, danma; 2) sürgün; 3) rəddetmə, uzaqlaşdırma. Nəfyi-vücud bir şeyin varlığını danma
ə. mahnı, təranə, şərqi. Nəğmei-sur qiyamət günü İsrafilin çalacağı zurnanın səsi
ə. və f. «nəğmə oxumağa başlayan» nəğmə oxuyan
ə. və f. mahnı oxuyan, xanəndə
ə. və f. xanəndəlik
ə. və f. 1) nəğmə oxuyan; 2) nəğmə qoşan, nəğmə yazan
ə. və f. bax nəğməpərdaz
ə. və f. bax nəğməsaz
ə. və f. gözəl səslə nəğmə oxuyan, oxuduğu mahnı ilə məclisi bəzəyən
ə. və f. nəğmə kimi könülə yatan (səs haqqında)
ə. və f. 1) nəğmə düzəldən, nəğmə yazan; bəstəçi; 2) sazəndə, çalğıçı