Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • DƏRPƏRDƏ

    f. 1) pərdədə, örtülü, gizli; 2) bayır-bucağa çıxmayan

    Tam oxu »
  • DƏRPİŞ

    f. qabaqca, əvvəlcə, öncə

    Tam oxu »
  • DƏRR

    f. yırtıcı, yırtan, dağıdan

    Tam oxu »
  • DƏRRAK

    ə. çox dərk edən, tez anlayan

    Tam oxu »
  • DƏRRAKƏ

    ə. tez anlama qabiliyyəti, ağıl

    Tam oxu »
  • DƏRRƏ

    f. 1) dərə; 2) yalnız qışda axan kiçik çay

    Tam oxu »
  • DƏRRƏNDƏ

    f. vəhşi, yırtıcı

    Tam oxu »
  • DƏRS

    ə. təhsil, oxuma, öyrənmə

    Tam oxu »
  • DƏRSXAN

    ə. və f. dərs oxuyan; şagird; tələbə

    Tam oxu »
  • DƏRSXANƏ

    ə. və f. dərs otağı; məktəb

    Tam oxu »
  • DƏRUN

    f. 1) iç(əri), daxil; 2) bax dəruni (3-cü mənada); 3) m. ürək, qəlb; 4) m. batin, iç(əri)

    Tam oxu »
  • DƏRUNİ

    f. 1) iç(əri) tərəfə aid olan; 2) ürəyə aid olan; 3) evin qadınlara məxsus hissəsi

    Tam oxu »
  • DƏRÜ DİVAR

    f. «qapı və divar» ev-eşik, həyət-baca, tikili

    Tam oxu »
  • DƏRVAZƏ

    f. alaqapı; həyət qapısı

    Tam oxu »
  • DƏRVİŞ

    f. 1) gəzib dini əhvalatlar danışan və müxtəlif oyunlar göstərməklə pul qazanan adam; 2) fağır, yoxsul; 3) sufi təriqətlərindən birinə mənsub adam

    Tam oxu »
  • DƏRVİŞANƏ

    f. 1) dərviş kimi, dərvişə yaraşan tərzdə; 2) m. sadəliklə, saf ürəklə

    Tam oxu »
  • DƏRYA

    f. 1) dəniz; 2) m. çox, lap çox, çoxlu miqdarda. Dəryayi-ə’zəm ən böyük dəniz; okean; dəryayi-xun qan dənizi; dəryayi-mühit okean

    Tam oxu »
  • DƏRYAB

    f. yadda saxlama, yada salma

    Tam oxu »
  • DƏRYAÇƏ

    f. 1) göl(cük); 2) kiçik dəniz; sututar; 3) su yığımı, gölməçə

    Tam oxu »
  • DƏRYADİL

    f. «dəniz ürəkli» m. hövsələli

    Tam oxu »
  • DƏRYAFT

    f. 1) əldə etmə, tapma; 2) dərk etmə, anlama

    Tam oxu »
  • DƏRYAİ

    DƏRYA(Y)İ f. 1) dənizə aid olan; 2) dənizçi

    Tam oxu »
  • DƏRYAYİ

    DƏRYA(Y)İ f. 1) dənizə aid olan; 2) dənizçi

    Tam oxu »
  • DƏRZƏMAN

    f. və ə. zaman(ın)da

    Tam oxu »
  • DƏRZƏNCİR

    f. zəncirlə bağlı; zəncirdə, zəncirli

    Tam oxu »
  • DƏSAİS

    ə. «dəsisə» c. bax dəsayis

    Tam oxu »
  • DƏSATİR

    ə. «dəstur» c. əmrlər, fərmanlar

    Tam oxu »
  • DƏSAYİS

    ə. hiylələr, bicliklər

    Tam oxu »
  • DƏSİSƏ

    ə. hiylə, biclik

    Tam oxu »
  • DƏSİSƏKAR

    ə. və f. bax dəssas

    Tam oxu »
  • DƏSSAS

    ə. hiyləgər, kələkbaz

    Tam oxu »
  • DƏST

    f. 1) əl; 2) bir-birini tamamlayan bir neçə şeyin hamısı; məcmu

    Tam oxu »
  • DƏSTAMUZ

    f. ələ öyrədilmiş, ələ öyrənmiş

    Tam oxu »
  • DƏSTAN

    f. hiylə, kələk, fənd

    Tam oxu »
  • DƏSTAR

    f. 1) sarıq; 2) əmmamə; çalma

    Tam oxu »
  • DƏSTARBƏND

    f. əmmamə qoyan, əmmaməli

    Tam oxu »
  • DƏSTAVİZ

    f. bəhanə, səbəb

    Tam oxu »
  • DƏSTBƏND

    f. 1) qolbaq, bilərzik; 2) qandal

    Tam oxu »
  • DƏSTBƏRDAR

    f. əl çəkən, əl götürən, tərk edən

    Tam oxu »
  • DƏSTBUS

    f. əl öpüşü; əlini öpmə

    Tam oxu »
  • DƏSTBUSİ

    f. əl öpmə

    Tam oxu »
  • DƏSTBÜRD

    f. 1) çalıb-çapma, qarət; 2) qələbə, qalibiyyət; 3) cəldlik, çeviklik

    Tam oxu »
  • DƏSTDİRAZ

    f. 1) əli uzun; üzlü; həyasız, utanmaz, sırtıq; 2) onun-bunun malına əl uzadan; 3) m. zalım, zülmkar, müstəbid

    Tam oxu »
  • DƏSTƏ

    DƏSTƏ1 f. bir neçə adamın bir yerdə olması; qrup. DƏSTƏ2 f. 1) bax dəstək; 2) dəmət, buket

    Tam oxu »
  • DƏSTƏK

    f. qulp, tutacaq

    Tam oxu »
  • DƏSTƏNBU

    f. şamama

    Tam oxu »
  • DƏSTƏRƏ

    f. əl mişarı, kiçik mişar

    Tam oxu »
  • DƏSTFƏRMAN

    f. əl buyruqçusu, ev xidmətçisi; buyruqqul

    Tam oxu »
  • DƏSTGAH

    f. 1) dəzgah; 2) tərsanə; 3) qur(aşdır)ma; 4) sənətkarların, tacirlərin qabağında olan böyük miz; 5) səqf, tavan; 6) mal, dövlət, var; 7) muğam, hava;

    Tam oxu »
  • DƏSTGİR

    f. 1) əlindən tutan; köməkçi, arxa; 2) dustaq, əsir, tutulmuş (adam)

    Tam oxu »