1. KƏSİF Döşəməni neftlə sildiklərindən hava ağırlaşmışdı. İçəridəki bu kəsif qoxu və ağır sükut adamı darıxdırırdı (İ.Şıxlı); AĞIR Həmid .. içəri girəndə alaqaranlıq dəhlizdən bumuna ağır hava vurdu (H.Abbaszadə); BOĞUCU Gülür bığ altından Gəray deyənə... Qaranlıq, boğucu bir yaz gecəsi... (S.Vurğun).
2. KƏSİF, TUTQUN, QƏLİZ, QATI
3. kəsif bax pinti
[ər.] прил. 1. къалин, къати, и патай а пад таквадай, рагъул, мичӀи (мес. циф); 2. ицифай, залан, ял кьадай, нефес четинардай, бамишдай; пис (ктӀай хь
Tam oxu »ə. 1) sıx, qalın; 2) şəffaf olmayan; 3) qalın, yoğun; 4) qat; 5) qaba, kobud; 6) natəmiz, pinti
Tam oxu »сущ. 1. густой, плотный. Kəsif duman плотный туман, kəsif tüstü густой дым 2. спёртый, тяжелый (неприятный для обоняния)
Tam oxu »sif. [ər.] 1. Qalın, qəliz, qatı, qeyrişəffaf, tutqun. Gilanın üzərində qalın bir sis, günəşin ziyasına mane ola biləcək kəsif bir kölgə vardı
Tam oxu »