NAGÜMAN

sif. [ fars. ] Gümanı olmayan, inanmayan, ümidsiz.
Nagümanam mən bu dərddən sağalım; Təbib birdir, dərd min birdir, yarə yüz. Aşıq Qurbani.

□ Nagüman etmək (eləmək) – ümidsiz etmək, arzusunu ürəyində qoymaq.
Sapan tək atma məni; Yadlara satma məni; Yolunu gözləyirəm; Nagüman etmə məni. (Bayatı).

NAGAHDAN
NAGÜMANLIQ

Digər lüğətlərdə