NÖVHƏ

is. [ ər. ] Hava ilə ölüyə oxunan hüznlü şeir, matəm nəğməsi; mərsiyə. Növhə başlandı.
– Hüseynəli sinəsini açıb başladı növhənin havası ilə şart-şart sinəsinə çırpmağa. Ə.Haqverdiyev.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • NÖVHƏ növhə bax 1. mərsiyə, ağı 1
NÖVCAVAN
NÖVHƏXAN
OBASTAN VİKİ
Növhə
Növhə (ərəb. نوحة‎, fars. نوحه‎‎) — elekiya xarakterli qədim matəm nəğməsi. == Etimologiyası == Növhə sözü ərəb dilindən gəlir, "hüznlü nəğmə", "ağı" deməkdir. == Tarixi == Erkən orta əsrlərdən Yaxın və Orta Şərqə, o cümlədən Azərbaycanda geniş yayılmışdır. Məzmunca mərsiyəyə yaxındır. Ənənəyə görə matəm mərasimlərində cənazə yanında mərsiyədən əvvəl qadınlar növhə oxuyardılar. "Şəbih" tamaşalarında da növhələr oxunmuşdur.

Digər lüğətlərdə