ə. 1) tikmə, dik sancma, dikinə basdırma; 2) qurma, quraşdırma; 3) bir vəzifəyə qoyma, təyin etmə // rütbə alma, vəzifəyə keçmə; 4) ərəb qrammatikasında: ismin üç halından biri; 5) bax zəbər (2-ci mənada).
ə. 1) tikmə, dik sancma, dikinə basdırma; 2) qurma, quraşdırma; 3) bir vəzifəyə qoyma, təyin etmə // rütbə alma, vəzifəyə keçmə; 4) ərəb qrammatikasında: ismin üç halından biri; 5) bax zəbər (2-ci mənada).
устар. употр. в сочет. nəsb etmək (eləmək): 1. связывать, связать 2. прибивать, прибить что-л. 3. сажать, посадить в землю что-л
Tam oxu »