qaqqıltı
сущ. 1. къакъа, къакъра (вечре, къазра, къветре ва мс. гьараюн); 2. вакь-вакь; гьарайна (кӀевиз, ван алаз) хъуьруьн
is. gloussement m, caquetage m ; gros rire m
i. 1. cackle; 2. məc. loud laughter
qəhqəhə
сущ. 1. гоготание, кудахтанье 2. хохот, громкий смех
is. 1. Toyuq, kəklik, durna çığırtısı. Qırqovulu nişana aldıqda qaqqıltı ilə uçub uzaqlaşır. S.S.Axundov
1. хохот; 2. кудахтанье;