Qır sözü “kənar” demək olub. Ondan da qıraq əmələ gəlib. Görünür, qır həm də feil kimi işlədilib ki, -aq şəkilçisi onu sifətə çevirib. Qırmaq feili ilə qohumdur, “qırılan (qurtaran, kənar)” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Qır sözü “kənar” demək olub. Ondan da qıraq əmələ gəlib. Görünür, qır həm də feil kimi işlədilib ki, -aq şəkilçisi onu sifətə çevirib. Qırmaq feili ilə qohumdur, “qırılan (qurtaran, kənar)” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
is. 1. Bir şeyin kənarı, həddi, son xətti, yan tərəfi, yanı. Stolun qırağı. Bağlar yol qırağı ilə uzanıb gedir
Полностью »I сущ. 1. край. Uçurumun qırağında на краю обрыва (пропасти), səkinin qırağı ilə getmək идти по краю тротуара 2
Полностью »I. i. 1. edge; bank; suyun qırağı the water’s edge; 2. (dənizin) shore; dənizin qırağı seashore; 3. (çayın, gölün) bank; çayın qırağında on the bank o
Полностью »сущ. 1. къерех, регъел (мес. вацӀун, гьуьлуьн, фан); къвал (мес. столдин, рекьин); гьеже (мес. гамунин); // özünü qırağa vermək са къерехдихъ хьун, къ
Полностью »1. QIRAQ (müxtəlif mənalarda: bir şeyin kənarı, yanı) Yolun qırağı ilə xırdaca arx axırdı və arxın qırağında da bir nəfər qoca kişi çömbəlib saqqalını
Полностью »QIRAQ – ORTA Sağ əlimi masanın qırağına dayayıb durdum (A.Şaiq); Qulam bu dəfə arxa tərəfdə yox, ortada, qurşağa qədər suyun içində oturdu (S
Полностью »