URUF

I
(Şəki)
ruh. – Elə iynə vurur, heç urufun da incimir
II
(Şəki)
1. an, az vaxt. – Bi urufdacə qutardı işini
2. on beş dəqiqə. – Un ikiyə bi uruf var
III
(Xanlar)
1. hörmət
2. təmtəraq. – İrəhmətdix’ Qasım əmini bir urufnan basdırdılar ki
IV
(Biləsuvar, Salyan)
yaxşı, xoşagələn. – Gedirsən, görürsən mağazeyində bi şey satıllar, di:rsən ki, lap urufdı (Biləsuvar)
V
(Bərdə, Hamamlı)
1. 100 qram (Bərdə). – Gəvənin bir gülü əysix’di, maηa bir uruf narın if ver
2. 4 kiloqramlıq ölçü qabı (Hamamlı). – İki uruf taxıl ölç gəti, ver aparsın
URUB
URUĞ

Digər lüğətlərdə

вертолётом ветвь жабре́й каца́пка обме́рить патологоанатоми́ческий подоро́жная прозя́бнуть располза́ние ростово́й сто́я гидрогео́лог грех дермати́новый монетари́зм ненаси́льственный подхлёстывание яви́ божескую милость credit-side ot- volcanicity анестезия антигосударственный мельчать покров