Açıq kodlu

Cinnamon iş masası mühitində işləyən Manjaronun ekran görüntüsü. MediaWiki əsaslı Vikipediyaya daxil olmaq üçün istifadə olunan Firefox, LibreOffice Writer, Vim, GNOME Calculator, VLC and Nemo fayl meneceri də daxil olmaqla şəkildəki hər şey açıq mənbəlidir.

Açıq mənbəli proqram təminatımüəllif hüquqları sahibinin istifadəçilərə proqram təminatını və onun mənbə kodunu hər kəsə və istənilən məqsədlə istifadə etmək, öyrənmək, dəyişdirmək və yaymaq hüququnu verdiyi lisenziya əsasında buraxılan kompüter proqramı.[1][2] Açıq mənbəli proqram təminatı birgə, ictimai şəkildə hazırlana bilər. Açıq mənbəli proqram təminatı açıq əməkdaşlığın bariz nümunəsidir, yəni istənilən istifadəçi orda onlayn iştirak edə bilər və bu da mümkün töhfə verə biləcək istifadəçilərin sayını sonsuz edir. Kodu yoxlaya bilmək imkanı ictimai etimadı asanlaşdırır.[3]

Açıq mənbəli proqram təminatının tərtibatı bir şirkətin perspektivlərindən kənar müxtəlif perspektivlər gətirə bilər. Standish Group-un 2008-ci il hesabatında açıq mənbəli proqram modellərinin istifadəsinin istehlakçılar üçün ildə təxminən 60 milyard dollar qənaətlə nəticələndiyini bildirir.[4][5]

Açıq mənbəli kod öyrənmək üçün istifadə oluna bilər və bacarıqlı son istifadəçilərə proqram təminatını öz şəxsi ehtiyaclarına uyğunlaşdırmağa imkan verir. Nəticədə oxşar istəklərə sahib olan istifadəçilər öz modifikasiyalarını fork kimi dərc edir və ya mümkün təkmilləşdirmələri birbaşa "pull request" kimi təqdim edir.

1950-ci və 1960-cı illərdə hesablamanın ilk günlərində proqramçılar və tərtibatçılar bir-birindən öyrənmək və hesablama sahəsini inkişaf etdirmək üçün proqram təminatını bir-birləri ilə paylaşırdılar.[6] Məsələn, Unix istifadəçilər üçün əməliyyat sisteminin mənbə kodunu ehtiva edirdi. Açıq mənbə anlayışı 1970-1980-ci illərdə proqram təminatının kommersiyalaşdırılması yoluna keçdi. Bununla belə, akademiklər hələ də tez-tez birgə proqram təminatı hazırlayırdılar. Məsələn, 1979-cu ildə Donald Knut TeX yazı sistemini,[7] 1983-cü ildə Riçard Stolman GNU əməliyyat sistemini hazırlamışdı.[8] 1997-ci ildə Erik Raymond haker icması və pulsuz proqram təminatı prinsiplərinin əks etdirici təhlili olan "Kafedral və Bazar" kitabını nəşr etdirdi. Kitab 1998-ci ilin əvvəlində populyarlıq qazandı və Netscape Communications Corporation-ı məşhur Netscape Communicator internet paketini pulsuz proqram təminatı kimi buraxmağa həvəsləndirən amillərdən biri oldu. Bu mənbə kodu sonradan SeaMonkey, Mozilla Firefox, ThunderbirdKompoZer-in əsasını təşkil etdi.

Netscape-in bu hərəkəti Raymond və başqalarını Azad proqram təminatı fondunun (FSF) azad proqram ideyalarını və qəbul edilən faydalarını kommersiya proqram təminatı sənayesinə necə gətirəcəklərini araşdırmağa vadar etdi. Onlar FSF-nin sosial fəallığının Netscape kimi şirkətlər üçün cəlbedici olmadığı qənaətinə gəldilər və proqram təminatının mənbə kodu üzərində paylaşma və əməkdaşlıq potensialını vurğulamaq üçün azad proqram hərəkatını rebrendinq etmək üçün bir yol axtardılar.[9] Onların seçdikləri yeni termin "açıq mənbə" idi və tezliklə Bryus Perens, Tim O'Rayli, Linus Torvalds və başqaları tərəfindən qəbul edildi. Open Source Initiative 1998-ci ilin fevralında yeni terminin istifadəsini təşviq etmək və açıq mənbə prinsiplərini təbliğ etmək üçün yaradılıb.[10]

  1. St. Laurent, Andrew M. Understanding Open Source and Free Software Licensing. O'Reilly Media. 2008. səh. 4. ISBN 978-0-596-55395-1. 22 April 2023 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 21 March 2023.
  2. Corbly, James Edward. "The Free Software Alternative: Freeware, Open Source Software, and Libraries". Information Technology and Libraries. 33 (3). 2014-09-25: 65. doi:10.6017/ital.v33i3.5105. ISSN 2163-5226. 1 May 2021 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 28 April 2021.
  3. Levine, Sheen S.; Prietula, Michael J. "Open Collaboration for Innovation: Principles and Performance". Organization Science. 25 (5). 2013-12-30: 1414–1433. arXiv:1406.7541. doi:10.1287/orsc.2013.0872. ISSN 1047-7039.
  4. Rothwell, Richard. "Creating wealth with free software". Free Software Magazine. 5 avqust 2008. 8 sentyabr 2008 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 8 sentyabr 2008.
  5. "Standish Newsroom — Open Source" (Press-reliz). Boston: Standish Group. 16 aprel 2008. 18 yanvar 2012 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 8 sentyabr 2008.
  6. Maracke, Catharina. "Free and Open Source Software and FRAND‐based patent licenses: How to mediate between Standard Essential Patent and Free and Open Source Software". The Journal of World Intellectual Property (ingilis). 22 (3–4). July 2019: 78–102. doi:10.1111/jwip.12114. ISSN 1422-2213. 20 September 2022 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 16 September 2022.
  7. Gaudeul, Alexia. "Do Open Source Developers Respond to Competition? The LaTeX Case Study". Review of Network Economics (ingilis). 6 (2). 2007. doi:10.2202/1446-9022.1119. ISSN 1446-9022.
  8. VM Brasseur. Forge your Future with Open Source. Pragmatic Programmers. 2018. ISBN 978-1-68050-301-2.
  9. Karl Fogel. "Producing Open Source Software – How to Run a Successful Free Software Project". O'Reilly Media. 2016. 22 June 2007 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 2016-04-11. But the problem went deeper than that. The word "free" carried with it an inescapable moral connotation: if freedom was an end in itself, it didn't matter whether free software also happened to be better, or more profitable for certain businesses in certain circumstances. Those were merely pleasant side effects of a motive that was, at its root, neither technical nor mercantile, but moral. Furthermore, the "free as in freedom" position forced a glaring inconsistency on corporations who wanted to support particular free programs in one aspect of their business, but continue marketing proprietary software in others.
  10. "History of the OSI". Opensource.org. 19 September 2006. 26 July 2012 tarixində arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 7 December 2017.

Əlavə ədəbiyyat

[redaktə | mənbəni redaktə et]

Xarici keçidlər

[redaktə | mənbəni redaktə et]