ZƏRBƏ(T)
ə. vurma, döymə.
[ər. “zərbat”dan – zərbələr] сущ. куьгьн. ягъун, хер.
is. [ər. “zərbat”dan – zərbələr] köhn. Zərbə, yara. Vurursan sineyi-mollaya zərbət zərbət üstündən. Ə
zərbət