1. Ölümlə nəticələnə bilən, ya nəticələnən; məhvedici, yoxedici, həlakedici. Öldürücü zəhər. Günəş şüaları bakteriyalara öldürücü təsir göstərir.
2. məc. Son dərəcə ağır; dözülməz, müdhiş. Öldürücü zərbə.
3. məc. Kəskin, amansız. Öldürücü tənqid. Öldürücü söz.
– “Molla Nəsrəddin”in gülüşü kəskin bir gülüş, öldürücü bir satira idi…
Telli əllərini belinə qoyub dayandı, Səlimin üzünə öldürücü nəzərlə baxmağa başladı.