ÜRƏFA

is. [ ər. “arif” söz. cəmi] klas. kit. Ariflər, mərifətli, ağıllı adamlar.
Ürəfa məskəni olan Şirvan; Cühəla xabgahidir əlan. M.Ə.Sabir.

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • ÜRƏFA ÜRƏFA – AVAM Şərabın nəyi biz ürəfa üçün deyil, avam üçündür (S.S.Axundov)
ÜRCAH
ÜRƏK

Digər lüğətlərdə

двуголо́со лапото́к обтрёпываться остео́ма патрилока́льность пуццолани́ческий рога́точный с изли́шком униза́ть избода́ть каба́н кабине́т кассе́тка масти́тный оття́гивать перела́з приплета́ть растеря́ть internuclear long-time syntax transitivity viceroy москит человеконенавистник