ÇEÇƏMƏK

f. Nəfəs borusuna bir şey düşməsi nəticəsində təngnəfəs olmaq; anən boğulmaq. Tahir çeçədi.
Ağız-burnuna dolmuş acı su ürəyini bulandırırdı. M.Hüseyn.
Veys hətta bir dəfə çeçədi. Ə.Əbülhəsən.

ÇEÇƏMƏ
ÇEX

Digər lüğətlərdə

археоциа́ты вполслу́ха впро́голодь графологи́ческий железня́к заржа́ть перстенёк сидера́т сопу́н то́щий фью аспе́кт как душе́ угодно лесно́й моло́чная первоосно́ва bass-viol bilharzia disboscation grouser tacheometer target airplane дрогнуть оправдательный прогуливать