1. Kifirlik, eybəcərlik; çirkin adamın, şeyin və s.-nin halı.
[Sevda:] Çirkinliyim etdirməsin ikrah; Könlüm səni öpmək dilər…
Hacı Tağı Allahqulunu şirnikdirmək üçün ərə getmək vaxtı çoxdan keçmiş, çirkinlikdə özünə oxşayan təkcə qızını da [nökərə] verməyi vəd etmişdi.
2. məc. Yaramazlıq, alçaqlıq, pislik, rəzillik.
[Xosrov:] Nə üçün bu bədbəxt məmləkətdə olan bütün çirkinlikləri mənə göstərdin?
[Qaraş] inanırdı ki, ata haqqında pis düşünmək ən böyük xəyanət və çirkinlikdir.