ÜLVİYYƏT

is. [ ər. ] tənt. Yüksəklik, alilik, ucalıq, ülvilik, müqəddəslik.
Məcnunluq gözəldir! “Bu nədir?” – deyə; Hər cahil anlamaz bu ülviyyəti; Yazıq o kəsə ki, yoxdur bir şeyə; Nə sonsuz nifrəti, nə məhəbbəti! B.Vahabzadə.

// məc. tənt. Səma, göy.
Kölgəyə aldanaraq sevmə cəfa aləmini; Yüksəl ülviyyətə, seyr eylə səfa aləmini. A.Səhhət.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ÜLVİYYƏT yüksəklik — ucalıq
  • ÜLVİYYƏT mənəviyyat
ÜLVİLİK
ÜMDƏ

Digər lüğətlərdə

вспу́гивать ко́локол съёмщица Богоро́дица бойкоти́роваться виртуо́зно воодушевля́ться вызва́нивать жира́фа подштукату́риваться рабфа́к раску́риваться рдест Сологуб трезор non est disputandum portraiture slouch about teletext vinery welfare венчиковидный киргиз позвонить пырнуть