ÜMDƏ

sif. [ ər. ] Ən əsas, ən mühüm, başlıca, birinci. Ümdə məsələ. Ümdə vəzifə.
[Nuxulular:] Əvvələn, o cənabın ziyarəti ümdə mətləbdir. M.F.Axundzadə.
Güllü xanım söhbətin … ümdə mahiyyətini anlayan kimi ayağa qalxdı. B.Bayramov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ÜMDƏ ÜMDƏ, BİRİNCİ, ƏN BAŞLICA, ƏN ƏSAS, ƏN MÜHÜM
  • ÜMDƏ əsas — başlıca — vacib
ÜLVİYYƏT
ÜMƏRA

Digər lüğətlərdə

блок-се́кция дециме́тр иллюзио́нный прока́лываться волжа́нин израильтя́не ми́ксер молоково́зка перено́с чахо́тка шпро́ты юриско́нсульт искать конда мусат annihilative bog Cygnus imperceptive lex magnetomotive paint-brush whizzer вдохновитель майоратный