ÖYRƏŞMƏK

f.
1. Vərdiş etmək, alışmaq, öyrənmək, adət etmək.
Qaratoyuq əsarətə (qəfəsə) tez öyrəşir, sonra oxumağa başlayır. S.S.Axundov.
[Tahir] lap uşaqlıqdan dağ havasına alışdığı üçün Bakının istisinə hələ də öyrəşə bilmirdi. M.Hüseyn.

2. İsinişmək, alışmaq, öyrənmək.
Yazıq Tamam bizim ailəyə öyrəşdiyindən ayrılmaq istəməyirmiş. S.S.Axundov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ÖYRƏŞMƏK 1. ÖYRƏŞMƏK Birdə Aslan buzlu-şaxtalı Rusiya iqliminə öyrəşmişdi (M.Hüseyn); ADƏT ETMƏK/ELƏMƏK Bəsti sürətlə və düzgün işləməyə adət etmişdi (Ə
  • ÖYRƏŞMƏK alışmaq
  • ÖYRƏŞMƏK mənimsəmək — anlamaq
ÖYRƏŞMƏ
ÖYRƏTMƏ

Digər lüğətlərdə

ветроэнерге́тика видообразова́ние врачи́ха гомери́чески желтоволо́сый лингвисти́чески логарифми́ровать отли́чник приуча́ть расхлестну́ть реэмигра́нт смочи́ть стенотипи́стка ши́льничествовать заликова́ть от Ада́ма раство́рный arcing hobby-horsical punch-up superiority аллах гармонь надеваться ученик