ÜMDƏ

sif. [ ər. ] Ən əsas, ən mühüm, başlıca, birinci. Ümdə məsələ. Ümdə vəzifə.
[Nuxulular:] Əvvələn, o cənabın ziyarəti ümdə mətləbdir. M.F.Axundzadə.
Güllü xanım söhbətin … ümdə mahiyyətini anlayan kimi ayağa qalxdı. B.Bayramov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ÜMDƏ ÜMDƏ, BİRİNCİ, ƏN BAŞLICA, ƏN ƏSAS, ƏN MÜHÜM
  • ÜMDƏ əsas — başlıca — vacib
ÜLVİYYƏT
ÜMƏRA

Digər lüğətlərdə

дома́чиваться наи́б не бо́г весть куда́ антисоциалисти́ческий высви́стываться дома́лываться затыка́нье иллюмина́ция карга́ мимолётом прикорми́ть проплева́ть рэ́ппер сермя́жная правда страстоте́рпческий шату́нный coordination hermit thrush label perfusion plutolatry Q Army shadowgraph мужеубийца праздный