ƏBCƏD

is. [ ər. ] köhn.
1. Qədim ərəb əlifbasında ilk dörd hərf. (hərfləri mexaniki olaraq əzbərləmək üçün işlədilirdi).
Bular gərək hələ “əbcəd”də hıqqana “qərəşət” də; Kitabi-elmi oxurlar rəvan bu boyda, bu boyda! M.Ə.Sabir.
Bu qayda ilə molla əbcəd, həvvəz, hütti ləfzlərini “təhlil” edib, mənə bunları hazırlamağı əmr etdi. T.Ş.Simurq.
Molla köməkçisi … Əvəz xəlfəni çağırıb dedi: – Apar, buna əbcəd, həvvəzi öyrət. C.Cəbrayılbəyli.

2. Ümumiyyətlə, keçmişdə “əlifba” mənasında işlənmişdir.
// məc. İbtidai bilik, savad.
□ Əbcəd hesabı – müəyyən bir tarixi və ya rəqəmi ərəb hərfləri vasitəsilə ifadə etmək üsulu.
Aşıqlıq elmində nədir pərgarın; Əbcəd hesabından varmı xəbərin? Şair Vəli.

ƏBALI
ƏBD
OBASTAN VİKİ
Əbcəd
Əbcəd hesabı – Türk, ərəb və fars ədəbiyyatında bir hadisəni, bir işin tarixini bildirmək üçün işlənən və rəqəmləri hərflərdən ibarət olan hesabdır.

Digər lüğətlərdə

всесторо́нне выва́ливание кни́жница опусте́ть пригаша́ть та́ра череми́сский двухдюймо́вка коро́бление неспряга́емый язви́ть пахитос arundinaceous coldbar suit drink-offering field-titling halvans rub out sea damage solar helmet suicide pact they urticaria идолопоклонничество кабацкий