Ərəb mənşəlidir, “daima” mənasını əks etdirir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
sif. və zərf [ər.] 1. Daimi, həmişəlik. Şair könlüm rübabını eşq ilə çaldı; Biz əbədi qardaş olduq: ilk bahar və mən
Полностью »I прил. вечный (непреходящий, не ограниченный какими-л. сроками). Xalqlar arasında əbədi sülh вечный мир между народами, əbədi zülmətə bürünmək погруз
Полностью »I. s. 1. eternal, everlasting, perpetual; ~ şöhrət eternal fame; ~ sülh everlasting peace; ~ hərəkət perpetual motion; ~ həbs cəzası perpetual impriso
Полностью »[ər.] прил., нареч. эбеди (1. мидаим, даими, гьамишалух; // рекьин тийир, гьамиша яшамиш жедай; эхир авачир, и кьил-а кьил авачир; 2
Полностью »ƏBƏDİ (daimi mövcud olan, daimi yaşayan) [Təliə:] Məncə əbədi qalan şey sevginin özü deyil, onun unudulmaz xatirələridir (M
Полностью »sif. éternel, -le, perpétuel, -le ; ~ şöhrət gloire f éternelle ; ~ sülh paix f durable ; ~ hərəkət mouvement m perpétuel ; ~ həbs cəzası condamnation
Полностью »ƏBƏDİ(YYƏ) ə. 1) sonu olmayan, sonsuz, tükənməz; 2) əbədi olaraq, daimi, həmişəlik
Полностью »ƏBƏDİ – MÜVƏQQƏTİ Sübhün əbədi aşiqləri olan boz torağaylar havalanıb səhər nəğmələrini oxuyur (M.Rzaquluzadə); Xalq müvəqqəti sükutu pozaraq dedi (M
Полностью »