ƏBİR

is. [ ər. ] klas. bax ənbər.
Gülzarə hava əbir tökdü; Səhrayə qübari-mişk çökdü. Füzuli.

ƏBƏVEYN
ƏBLƏH

Digər lüğətlərdə

батальо́н беспоме́стный закоси́ть ковыля́ющий трансфе́рт вамп засыпать казанская сирота́ нечётный ферма́та чумарка collaborative dystrophication entrant frilly halberdier intensely machmeter osteopathic overnumber semi-axle Trident trunks Воздвижение курево