ƏFƏL

sif. dan. Əldən düşmüş, iş görə bilməyən, əlindən iş gəlməyən, ətalətli; maymaq. Əfəl adam.
[Koxa:] Bax, bu zatıqırıq, yaramaz, əfəl; Demək, əl qaldırıb sizə, divana? S.Rüstəm.
[Nəcəfalı:] Hə, bala, elə bir kişinin mənim kimi əfəl nəticəsi var. B.Bayramov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ƏFƏL əfəl bax fərsiz, bacarıqsız
  • ƏFƏL ətalətli — maymaq

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • ƏFƏL ƏFƏL – ZİRƏK Hə, bala, belə bir kişinin mənim kimi əfəl nəticəsi var (B.Bayramov); Varlıdır, arxalıdır, özü də elə bu Səlim kimi zirəkdir, gözüaçıqdır
ƏDYAN
ƏFƏLLƏMƏ

Digər lüğətlərdə

дерноре́з доменя́ть кроке́т ледоста́в многосло́йность немногочи́сленность ненадёжный оши́киваться пла́стырный погла́дывать прокрахма́ливаться ча́у-ча́у эльзеви́р домина́ть изны́ть лемех распляса́ться сочета́нный butterwort normoblast obreptitious record задурить застрогать напутать