NƏCABƏTLİ

sif. Təmiz və əsil bir nəslə mənsub olan; soylu, əsilli, əsilli-nəsəbli, adlısanlı. Nəcabətli adam.
[Leyli:] İbn-Salam, sən nəcabətlisən, uca ruhlusan, sən mənə zülm etməyi rəva görməzsən. Ə.Məmmədxanlı.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • NƏCABƏTLİ nəcabətli bax əsil I
  • NƏCABƏTLİ əsilli — alicənab — mərd
NƏCABƏT
NƏCAT

Digər lüğətlərdə

дерни́ть зуа́в мите́нки нефтедобыва́ющий обмежева́ться певи́ца притопи́ть тре́пельный фанфаро́ниться волоса́тик гранулёма малоспосо́бный нове́лла у́дочка эр coronavirus ontic reluctant sledge-hammer start барышник закраснеть синклит счётчик эпицентр